السجده

44- بعضي از زنان هنگام ازدواج، شرط مي کنند که بعد از مرگ شوهرشان ازدواج نکنند:

أم بشر مي گويد: «أنَّ النبي (صلى الله عليه وسلم) خطب امرأة البراء بن معرور، فقالت: إنّي شرطت لزوجي أن لا أتزوج بعده، فقال النبي صلى الله عليه وسلم: إنَّ هذا لا يصلح». [حسن أخرجه الطبراني في المعجم الكبير والصغير].

ترجمه: رسول الله (صلى الله عليه وسلم) از زن البراء بن معرور خواستگارى كرد، زن در جواب گفت: من با شوهرم شرط بسته ام كه بعد از مرگ او با ديگرى ازدواج نكنم، رسول خدا (صلى الله عليه وسلم) در جواب فرمود: «اين شرط جايز نيست».

41- راه رفتن در وسط و ميان راه:

أبو أسيد الأنصاري (رضي الله عنه) در حالى كه از مسجد بيرون مي‌ رفت و مردان با زنان در راه با هم اختلاط مي‌ کردند و در هم مي ‌آميختند، از رسول الله (صلى الله عليه وسلم) شنيد كه به زنان چنين فرمودند:

«اسْتَأْخِرْنَ فَإِنَّهُ لَيْسَ لَكُنَّ أَنْ تَحْقُقْنَ الطَّرِيقَ عَلَيْكُنَّ بِحَافَاتِ الطَّرِيقِ». فَكَانَتِ الْمَرْأَةُ تَلْتَصِقُ بِالْجِدَارِ حَتَّى إِنَّ ثَوْبَهَا لَيَتَعَلَّقُ بِالْجِدَارِ مِنْ

لُصُوقِهَا بِهِ. [رواه ابوداود و حسنه الألباني].

ترجمه: «اى زنان كنار رويد كه براى شما به وسط راه رفتن جايز نيست، بر شماست كه از كنار راه و جاده برويد»، پس زن خود را به ديوار مي‌ چسباند تا اينكه لباسش به ديوار مي ‌چسبيد، چون به شدت خود را به ديوار مي‌ چسباند تا برود.

40- ناسپاسي از زحمات شوهر:

نبي اکرم صلي الله عليه وسلم فرمود: «أُرِيتُ النَّارَ فَإِذَا أَكْثَرُ أَهْلِهَا النِّسَاءُ يَكْفُرْنَ». قِيلَ: أَيَكْفُرْنَ بِاللَّهِ؟ قَالَ: «يَكْفُرْنَ الْعَشِيرَ، وَيَكْفُرْنَ الإِحْسَانَ، لَوْ أَحْسَنْتَ إِلَى إِحْدَاهُنَّ الدَّهْرَ ثُمَّ رَأَتْ مِنْكَ شَيْئًا، قَالَتْ: مَا رَأَيْتُ مِنْكَ خَيْرًا قَطُّ». [رواه البخاري].

ترجمه: «دوزخ به من نشان داده شد، ديدم كه بيشتر اهل دوزخ، زنان هستند.

زيرا ناسپاسي مي كنند». سؤال شد: آيا از خدا ناسپاسي مي كنند؟ رسول الله (صلي الله عليه وسلم) فرمود: «خير. از شوهرانشان ناسپاسي مي كنند». (يعني خدمت و محبت شوهران خود را ناديده مي گيرند). اگر تمام عمر به همسرت خدمت كني، ولي يك بار از شما، چيزي (خلاف ميلش) مشاهده كند، مي گويد: من هرگز از تو خيري نديده ام».

39- سفر کردن بدون محرم:

رسول الله (صلي الله عليه وسلم) فرمود: «لا يَخْلُوَنَّ رَجُلٌ بِامْرَأَةٍ وَلا تُسَافِرَنَّ امْرَأَةٌ إِلا وَمَعَهَا مَحْرَمٌ». فَقَامَ رَجُلٌ فَقَالَ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، اكْتُتِبْتُ فِي غَزْوَةِ كَذَا وَكَذَا وَخَرَجَتِ امْرَأَتِي حَاجَّةً؟ قَالَ: «اذْهَبْ فَحُجَّ مَعَ امْرَأَتِكَ». [متفق عليه].

ترجمه: «هيچ مردي با زني (بيگانه) خلوت نكند. و هيچ زني بدون محرم، به مسافرت نرود. مردي برخاست و گفت: اي رسول خدا، من براي فلان غزوه، ثبت نام شده ام و همسرم مي خواهد به حج برود؟ پيامبر اكرم (صلي الله عليه وسلم) فرمود: «همراه همسرت، به حج برو».

38- استفاده از لنزهاي آرايشي، جلوي مردان نامحرم:

به طور کلي، براي زن جايز نيست که آرايش خود را جلوي مردان بيگانه آشکار کند.

36- افتخار ورزيدن به انساب:

رسول الله (صلي الله عليه وسلم) فرمودند: «مَنْ بَطَّأَ بِهِ عَمَلُهُ لَمْ يُسْرِعْ بِهِ نَسَبُهُ». [رواه مسلم].

ترجمه: «کسي که عمل خيرش نتواند به او کمک کند، (عملي نداشته باشد، يا عملش خالصانه و مقبول نباشد)، نسب او هيچ فايده‌ اي براي او ندارد و به دادش نمي‌ رسد».

35- نداشتن حيا:

رسول الله (صلي الله عليه وسلم) فرمود: «الْحَيَاءُ لا يَأْتِي إِلاَّ بِخَيْرٍ». [رواه البخاري].

ترجمه: «حيا چيزي جز خوبي، به ارمغان نمي آورد».

همچنين در حديث ديگري روايت شده است که ايشان فرمودند: «إِنَّ مِمَّا أَدْرَكَ النَّاسُ مِنْ كَلامِ النُّبُوَّةِ الأُولَى: إِذَا لَمْ تَسْتَحْيِ فَاصْنَعْ مَا شِئْتَ». [رواه البخاري].

ترجمه: «يكي از سخناني كه  مردم از  پيامبران گذشته دريافته اند، اينست كه اگر حيا نداري، هرچه خواهي كن».

34- نازک کردن صدا هنگام حرف زدن با مردان بيگانه:

خداوند متعال مي فرمايد: خطاب به مادران مؤمنان مي فرمايد: «‏ يَا نِسَاء النَّبِيِّ لَسْتُنَّ كَأَحَدٍ مِّنَ النِّسَاء إِنِ اتَّقَيْتُنَّ فَلَا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَيَطْمَعَ الَّذِي فِي قَلْبِهِ مَرَضٌ وَقُلْنَ قَوْلاً مَّعْرُوفاً». [الاحزاب/32].

ترجمه: «‏اي همسران پيغمبر، شما (در فضل و شرف) مثل هيچ يك از زنان (عادي مردم) نيستيد. اگر مي ‌خواهيد پرهيزگار باشيد (به گونه هوس‌انگيز) صدا را نرم و نازك نكنيد (و با اداء و اطواري بيان ننمائيد) كه بيمار دلان چشم طمع به شما بدوزند. و بلكه به صورت شايسته و برازنده سخن بگوئيد. (بدان گونه كه مورد رضاي خدا و پيغمبر او است)».

آيات فوق خطاب به امهات المؤمنين است، اما بنابر قاعده (ليست العبرة بخصوص السبب و لکن العبرة بعموم اللفظ)، شامل حال تمام زن هاي مسلمان مي شود.

33- چشم چراني:

خداوند متعال در قرآن کريم زنان و مردان مؤمن را بر حفاظت از چشم هايشان امر نموده است.

«وَقُل لِّلْمُؤْمِنَاتِ يَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ» [النور/31].

ترجمه: «‏و به زنان مؤمنه بگو: چشمان خود را (از نامحرمان) فرو گيرند (و چشم ‌چراني نكنند)».

32- بيان صفات زنان ديگر نزد شوهر:

رسول الله (صلي الله عليه وسلم) فرمود: «لا تُبَاشِرُ الْمَرْأَةُ الْمَرْأَةَ، فَتَنْعَتَهَا لِزَوْجِهَا كَأَنَّهُ يَنْظُرُ إِلَيْهَا».

[رواه البخاري].

ترجمه: «هيچ زني، نبايد به بدن زن ديگري، نگاه كند و يا آن را لمس نمايد و سپس او را نزد شوهرش، چنان توصيف كند كه گويا او به آن زن، نگاه مي كند».