نا اميد مباش
گاهي اتفاق ميافتد که دختر يا پسر جوان مرتکب حرام گشته، به رذالت و پستي گرفتار ميشوند و نفس اماره آنان را به سوي بدي و گناه سوق ميدهد؛ در چنين شرايطي نبايد نااميد شوند و خود را تباه و نابود کنند. گفتني است: هر گناهي که انسان مرتکب شود و سپس صادقانه توبه نمايد، خداي متعال توبهاش را ميپذيرد و گناهش را محو و نابود ميگرداند. خداوند متعال مي فرمايد:
"قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنْفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ "﴿الزمر: 53﴾
«(از قول خدا به مردمان) بگو: اي بندگانم، اي آنان که در معاصي زيادهروي کردهايد! از لطف و مرحمت خدا نااميد نگرديد؛ قطعاً خداوند همه گناهان را ميآمرزد. چرا که او بسيار آمرزگار و بس مهربان است».[الزمر: 53].
اينک به نمونهاي از توبه صادقانه توجه کنيد و بنگريد که توبهکنندگان واقعي چگونه دست از گناه ميکشيدند و به سوي خدا روي ميآوردند:
برخي از ياران رسول الله صلي الله عليه وسلم پيش از اسلام و قبل از آنکه مسلمان شوند، مرتکب زنا ميشدند؛ اما هنگامي که نور اسلام بر دلهايشان تابيد بر شهوتها و خواستههاي نفساني خود غلبه کردند و فرمان خداوند بلندمرتبه را پاسخ گفتند. از آن جمله ميتوان به مرثد بن ابي مرثد رضي الله عنه اشاره کرد. خداي متعال ميفرمايد:
"الزَّانِي لَا يَنْكِحُ إِلَّا زَانِيَةً أَوْ مُشْرِكَةً وَالزَّانِيَةُ لَا يَنْكِحُهَا إِلَّا زَانٍ أَوْ مُشْرِكٌ ۚ وَحُرِّمَ ذَٰلِكَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ"﴿النور: 3﴾
«مرد زناکار جز با زن زناکار يا زن مشرک ازدواج نميکند؛ و زن زناکار نيز جز با مرد زناکار و يا با مرد مشرک ازدواج نميکند. و چنين ازدواجي بر مؤمنان حرام شده است». [النور: 3].
مفسران در شأن نزول اين آيه گفته اند: شخصي به نام مرثد بن ابي مرثد رضي الله عنه اسيران را با خود از مکه به مدينه ميبرد. در مکه زن بدکاري به نام عناق وجود داشت که در گذشته دوست مرثد بود، مرثد قرار بود يکي از اسيران مکه را با خود به مدينه ببرد. عناق مرثد را ديد و به او گفت: «شب را نزد من بگذران». مرثد رضي الله عنه گفت: «اي عناق، خداوند زنا را حرام کرده است». عناق فرياد برآورد: «اي کساني که در خيمهها هستيد! اين مرد اسيران شما را به مدينه ميبرد». مرثد رضي الله عنه ميگويد: «زماني که به مدينه رسيدم، نزد رسول خدا صلي الله عليه وسلم رفتم و گفتم: اي پيامبر خدا! آيا با عناق ازدواج کنم؟ رسول اکرم صلي الله عليه وسلم به من پاسخي نداد تا اينکه اين آيه نازل شد:
«مرد زناکار جز با زن زناکار يا زن مشرک ازدواج نميکند؛ و زن زناکار نيز جز با مرد زناکار و يا با مرد مشرک ازدواج نميکند. و چنين ازدواجي بر مؤمنان حرام شده است». [النور: 3].
آنگاه رسول خدا صلي الله عليه وسلم فرمود: «با او ازدواج نکن».
به نمونه ديگري در اين زمينه توجه کنيد: ابوهريره رضي الله عنه ميگويد: رسول خدا صلي الله عليه وسلم فرمود: «بَيْنَمَا كَلْبٌ يُطِيفُ بِرَكِيَّةٍ، كَادَ يَقْتُلُهُ العَطَشُ، إِذْ رَأَتْهُ بَغِيٌّ مِنْ بَغَايَا بَنِي إِسْرَائِيلَ، فَنَزَعَتْ مُوقَهَا فَسَقَتْ لَهُ بِه فَغُفِرَ لَهَا».
يعني: «سگي پيرامون چاه آبي ميگشت و نزديک بود از تشنگي هلاک شود که يکي از زنان بدکار بني اسرائيل آن سگ را ديد؛ آن زن کفشش را درآورد و با آن براي سگ (از چاه) آب کشيد و به او داد و به همين خاطر آمرزيده شد».
برادر و خواهرم! شيطان خيلي مشتاق است و ميکوشد تا انسان را نسبت به توبه مأيوس و نااميد کند و کردهي انسان گنهکار را همانند داغي بر چهرهاش نشان دهد که هرگز از او جدا نميگردد. بدين سان قصد و ارادهي توبه به نوعي جسارت تبديل ميشود که انسان را از تصميمگيري براي توبه و ايجاد دگرگوني در خود باز ميدارد.
بسياري از مؤمنان اين امت و امتهاي گذشته ابتدا باده نوش بوده و به انواع خلاف و بدکاري روي ميآوردهاند؛ اما هنگامي که خداوند دلهايشان را به نور ايمان روشن گردانيد، برخواستههاي نفساني خود پيروز شدند و اطاعت و فرمانبرداري از خدا را در پيش گرفتند.
غرايز و خواستههاي نفسانياي که دختران و پسران جوان از آن رنج ميبرند، تنها در آنان وجود ندارد، بلکه نفس و خواستههاي نفساني بسياري از بندگان نيک خدا را نيز به هوا و هوس فرا ميخوانند و حتي گاهي شهوتشان بيش از ديگران است؛ با اين حال بندگان نيک خدا بر شهوت و خواستهي نفس خود غلبه ميکنند و همين دليلي است براينکه با وجود ارادهي قوي ميتوان برخواستههاي نفس غالب آمد.
نظرات شما عزیزان:
برچسبها: اسلامتوبهبخشش همه گناهان